سلام دوستان. هفتۀ قبل که یه سر رفتیم با هم رویدر. از این هفته باز بر می گردیم به همان پایگاه شرارت، مرکز پی ریزی رذالت، انجمن گسترش قباحت، مؤسسۀ راه اندازی وقاحت و هستۀ عملیاتی حماقت و چپاحت، دبیرستان عرفان دوست داشتنی خودمان. زبان ما را یکی از اساتید، لینگ لینگ کرد و بر باد فنا داد. تا حدودی برایتان شرح دادیم. این هم ادامۀ قسمت چهارم. اگه برگردید آن قسمت را هم مرور کنید بد نیست. بروید به ادامۀ مطلب.

با سلام خدمت شما خوانندگان محترم.

به ندرت پیش می آید مطلبی بنویسیم که در آن به طور مستقیم با مخاطبان عزیز خود درد دل کنیم. 53 مطلب و تنها دو مطلب با عنوان گپ. پس از ماه ها احساس کردیم لازمه یه کم شفاف سازی بشه. برای کسب اطلاعات بیشتر یه سر تشریف ببرید به ادامۀ مطلب.

آن هیکل نحس، آن شکم درام دیزل، آن انبوه پی ها و چربی هایشان را که این سو و آن سو به لَهتار به هیکل موزونشان عَلِّک است را نمی بینند و فقط و فقط آن دماغ مظلوم و بیچارۀ از همه جا بی خبر خود را می بینند. دماغ مسکین، کار به کار کسی نداره و تنها به جرم اینکه صاحب قدر نشناسش به ویروس خطرناک و مسری چشم و هم چشمی آلوده شده است، مورد حفاری و برش قرار می گیرد. آنهایی که آدم با دیدن دماغشان یاد سلسله جبال هیمالایا می افتد، باز یه بهانه ای دارند. یه چند تا بی جنبه، دماغشان هیچ مرگش نیست اما برای کلاس گذاشتن می دهند دکتر با پَکر و میشار آهن بر بیفتد به جانش و کوچکترش کند. بروید به ادامۀ مطلب.

به پنجمین قسمت عرفان هلری خوش آمدید. والّا دلمان می خواهد از برخی وقایع عرفان چشم پوشی کنیم اما بگه اوو؟ الان به کدام مطلب بپردازیم؟ طوماری دور و دراز از وقایع آن جلوی رویمان هست. چطوره این بار دست از سر و کلۀ پوک عرفان برداریم و در همان راستای عرفان بزنیم به اون ور آبهای نیلگون خلیج فارس؟ عرفان را موقّتاً ول می کنیم و یه سر تشریف نحسمان را می بریم گردش. سفری تفریحی- آموزشی و اردویی تربیتی. منظور از ول کردن عرفان، بیرون رفتن از ساختمان مقدس آن است. و گرنه مگر می توان از عشق اول و آخر هر هلری دل کند؟ معلومه که نه. در این قسمت درسته که خودمان یه جای دوریم ولی قلب عاشقمان توی عرفان است و به عشق آن می تپد. باور کنید. بروید به ادامه مطلب.

السلام علیکم و رحمة الله و برکاته

محبت و احترام پیامبر ( ص )

اولین حق او ایمان آوردن به او است. ایمان به رسالت و بندگی اش. باید اطاعت بی شرط و بدون چون و چرا از او بکنیم.

پیامبر (ص) : همه امت من به بهشت وارد می شوند. به جز کسانی که بهشت را نخواهند.

وحدت و اتحاد تا بوده چنین بوده که از شعارهای انقلابی و مذهبی و ملی ما به شمار می رفته است. که نمی دانم شیعه وسنی را ولش اتحاد را بچسب. اسلام را بچسب. که نمی دانم ترک و لر و عرب و عجم نداریم ملیت ایرانی خود را بچسب. که نمی دانم هلری و درگهانی و بالاشهری نداریم، قشمی بودن خودت را دو دستی بچسب. که نمی دانم لحن مذهبی و لحن فکاهه و لحن جدی یا خودمانی نداریم، وبلاگ نویسی را بچسب. و این جور گپُن رنگارنگ. الان هم قضیۀ اتحاد را از دریچه ای دیگر مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهیم تا کور شود چشم هر آنکه نتوان رید. بروید به ادامۀ مطلب.

سلام. با ادامۀ مجموعه مقالات خود دربارۀ عرفان در خدمتتان هستیم. در قسمت چهارم به ذکر یکی دو نکتۀ دیگر می پردازیم. به امید اینکه مطالب مورد استفاده قرار بگیرد و عرفان آبرو بر، رفته رفته تبدیل شود به عرفان آبرو خر. یعنی به جای اینکه مایۀ ننگ هلر باشد مایۀ فخر و عزت آن شده و سالی چند نفر از دانش آموزانش به دانشگاه راه یابند. بروید به ادامۀ مطلب

سلام رفقا و فقرا و علما و اُلَغا. این چند وقته خوب زده ایم توی خط حیوانات و جانوران چهارپای دلبر و غیر دلبر. سوژه ای  داشتیم که مدت ها بود داشت توی بایگانی چپیحه خاک می خورد. دیدیم جو وبلاگ خیلی عرفانی و حیوانی شده است، پس اجازه دادیم الاغ هم اینجا یه ویراژ و یه قِری واسه ما بدهد. البته ویراژ که نمی تواند بدهد. بنده خدا راه هم نمی تواند برود. آلا خوتُن اگینی. بروید ادامۀ مطلب.

سلام علیک عارفان خوش تیپ. هر چقدر هم که مثل بنده بی سواد و گنوخ سرک و تِنِک باشید، این قدر دیگه حالیتان می شود که بدانید معنای دقیق کلمۀ " نظم " چه می شود. شکل عینیت یافتۀ مفهوم این کلمه، و مثال بارزی برای تفسیر نشانه ها و علائم این واژه را می توان در دبیرستان عرفان سه چهار سال قبل ملاحظه فرمود. یعنی عرفان، در اصل یعنی نظم. به خدا. بروید به ادامۀ مطلب.

ما همین چند وقت پیش بود که مطلبی را تحت عنوان فوش، به سمع و نظر شما دوستداران و محبان و عاشقان اهل بیت فوشهای رکیک رساندیم. نمی دانیم استفاده کردید و به سعادت دنیا و آخرت رسیدید یا نه؟ ولی یه کلمۀ مقدس تو همان مایه ها از لیست طلایی ما جا کَ. ما بی صبرانه چشم انتظار فرصتی بودیم که کلمۀ مورد نظر را تا دیر نشده به استحضار شما رسانده و مردم عزیز این ولایت فوش خیز را از سردرگمی در آوریم. تصمیم شورای عالی نظارت بر مطالب وبلاگ وزین چپیحه در این ایام پر فیض و برکت، به مرحلۀ اجرا در آمد. کلمه بار فرهنگی زیادی داشت. اینترنت ایران جوابگوی وزنش نبود و مطلب ارسال نمی شد. لذا تدبیری اندیشیدیم که در ادامۀ مطلب اگینی.

سلام عرفای مهربان. در قسمت دوم این سری از مقالات علمی، بنا داریم با شما دربارۀ طوفان کاترینا درد دل کنیم. فقط حواستان باشه که بار علمی مطلب خیلی بالاتر از سطح دانش همگانی ماهاست بنابراین بد نیست قبلش مطالعاتی جانبی در مورد تحولات آب و هوایی و نوع شکل گیری طوفان های مهلک و مهیب داشته باشید. بروید به ادامۀ مطلب.

چطوره مطلب را با یک سوال کلیشه ای شروع کنیم؟ آن چه حیوانی است که کوچه های سوزا مکانی امن برای دستشویی کردن آن محسوب می شود و ما به آن می گوییم گا؟ کمی فکر کنید. یه کم مشکل هست ولی  شما با آن هوش تیزتان از پس آن بر خواهی آمد. فهمیدید؟ احسنت. آلا بله. ماشالله به ای هَمَ هوش و استعداد. گاو. بروید به ادامۀ مطلب.

با سلام و عرض ادب خدمت شما دوستان و دشمنان عزیز. سرانجام ما هم به راه راست هدایت شدیم و تحت تأثیر عرفان ناب هلری قرار گرفتیم و معاهدۀ ننگین خود با عوامل استکبار را زیر لینگ افکندیم و دست از حمایت بی چون و چرای صهیونیست های فاسد برداشتیم و متحول گشته، خط مشی مان را دگرگون ساختیم و به جای پمپاژ دنگ و ادا اَ سر ملت مظلوم و محروم، وارد مقولۀ مقدس تعلیم و تربیت و فلسفه و عرفان شدیم. باشد که گرانی روزافزون ریشه کن شده و مردم عزیزمان بتوانند یه نفسی تازه کنند و یه تکه نان بربری دویست تومنی بخرند و بخورند و نمیرند. بروید به ادامۀ مطلب.

می گفتند وضعیت عرفانی دبیرستان عرفان به طرزی بسیار عرفانی خیلی وخیم و غیر عرفانی است. می گفتند رفته توی کما. می گفتند به آن امیدی نیست. نه به خودش نه به آن عرفان عارفانه اش. می گفتند نوشدارو هم دیگر نمی تواند کاری برایش بکند. می گفتند هویتش را از دست داده. عرفان بوده، تبادلات عرفانی در آن رخ داده اولش شده فرعان، سپس اعلال قلب در آن پدید آمده و تبدیل شده فرعون و در کشاکش دهر اِکسپَند گردیده و حالا همانی هست که باید از اول می بود: فرعونیان. بروید به ادامۀ مطلب.

در راستای اینکه دانشمندان و محققان معتبر جهان با درایت فراوان و با همفکری و مشورت با دلا کِلِوِر، ثابت کرده اند که " پا، قلب دوم آدم است "، و در راستای اینکه یک روزی تنگ غروب آسمون، یک سوزایی باسواد در حالی که از شدت اعتماد به نفس داشت می ترکید و قیافۀ ابوریحان بیرونی به خود گرفته بود ، رو به ما کرد و سرافرازانه چنین ترنم فرمود که: " باید به سلامتی پاهای خود اهمیت بدهید، نباید ایکِدَک پا نه گوگا بیارید و باید در نظافت پا و لینگتان بکوشید چون اگر نمی دانستید بدانید که قلب پای دوم آدمه! " در همین راستاها بروید ادامۀ مطلب.